50. YILINDA KARS/DİKMESPOR VE TARİHÇESİ

50. YILINDA KARS/DİKMESPOR VE TARİHÇESİ

Tam yarım asır…
İster kader deyin, ister hoş tesadüf… Ne derseniz deyin! Şu evrendeki bu tür basit olaylar bile, ilahi bir gücün yönetimindedir bence!
Konuya gelecek olursak; bu yıl köyümün takımı Kars/Dikmespor’un resmen olmasa da fiilen kuruluşunun tam 50. yılı… Bu tarihçeyi yazmam için, yazmaya bir vesile olması için, tam elli yıl beklemek mi gerekiyordu? Ya da olayların gelişimi tam fiilen kuruluşunun tam 50. yılına mı denk gelmesi gerekiyordu? Demek ki öyle gerekiyormuş!
Nasıl mı?
İşte böyle…
18 Ağustos 2020 tarihinde sosyal medya face ortamında, ozanlık sanatımla ilgili bir kaynak arıyordum. Bir anda karşıma “Kars’ın Başkenti Dikme” sayfası çıktı. Baktığımda, köyüme ait olduğunu tahmin ettiğim spor müsabakasına özgü, sadece gol anını görüntüleyen çok kısa bir video ve o videonun üstünde, sayfa yöneticisinin bir mesajı vardı. O mesaj, virgülüne ve noktasına dokunmadan aynen şöyle diyordu:
“Şu koca sayfada Koca Dikme’de Dikmespor’un tarihini bilen, nasıl ortaya çıktı, ilk kadrosu, ilk maçları, ilk kupası gibi bilgiler hakkında bize mesaj atabilecek bir Allah’ın kulu yok mu? Bunu ileride köyümüzün çocukları gençleri bilecek öğrenecek. Bilen birisi mesaj atsın.” Bu yazı, söz konusu videonun üstündeydi. Ben de altına şu notu yazdım:
“Dikmespor tarihçesi hakkında yukarıda istediğiniz temel bilgiler, birkaç güne kadar elinizde olur. Gençlerimizin başarılarını kutluyor, ayrı ayrı gözlerinden öpüyorum.”
Yöneticinin bana “Bekliyor olacağım, teşekkür ediyorum.” Dediği günün üzerinden tam iki hafta geçmiş. Yazılarımın ve sanat yoğunluğum nedeniyle; birkaç gün dediğim süre iki haftayı bulmuş. Oturdum ve yazmaya başladım.
Nereden başlayayım diye çok düşündüm. İstenen bilgilerin zirvesinden başlamanın çok isabetli olacağına karar verdim. O zirve de köyümün yani Dikmespor’un aldığı “İLK ŞAMPİYONLUK”tur.
Yıl 1976… Aylardan Temmuz… Ankara Evliya Çelebi Orta Okulunda idareci olarak görev yapmaktayım. Yaz ayı idareci nöbetindeyim. Kardeşim Fevzi Dündar’dan bir mektup aldım. O mektubu şu an bulamadım ama konuyla ilgili şöyle diyordu.
“ Sevgili Ağabeyim, Kars Valiliğinin düzenlediği; Kars köyleri arası şampiyonluk kupasını Dikmespor olarak biz aldık, başarımızı anlatan bir şiir yazıp, gönderir misin?”
Şiirin yazılma zaman diliminden birkaç cümle ile bahsetmek gerekirse; 1974 yılında siyah/beyaz TRT televizyonunun tek kanal olduğu bir dönemde, en star sanatçıların zor çıkabildiği TRT Ankara Televizyonuna ilk defa 13 Mayıs 1974 Anneler gününde, “Anam” adlı eserimle çıkıp, adeta şöhret olmuştum. 1975 ve 1976 yıllarında defalarca radyo ve TV programları yapmış, şöhretinin zirvesinde bir halk ozanıydım. Böyle bir şiir yazmak, benim için sıradan bir olaydı. Kardeşim Fevzi’nin mektubunu alır almaz, köyümün Valilik kupasını kazanmış olduğu sevincinin verdiği ilhamla, yarım saatin içinde aşağıdaki şiiri yazdım. Makamıma oturup daktilo ettim, bir zarfın içine koyup ağzını kapadıktan sonra, postaya verilmek üzere, okulun hizmetlisine verdim. İkinci Cilt Şiir Defterimde, Temmuz 1976 tarihli el yazımla yazılı olan o şiir, işte bu şiir…
KUPA
Başarınız çok büyükmüş işittim
Gençlerim kupanız hayırlı olsun
Övündüm sizinle iftihar ettim
Gençlerim kupanız hayırlı olsun
Yaşa Dikme Köyü adın var olsun

Köy kent her sahayı kaplamışsınız
Gol atıp havaya zıplamışsınız
Kars ilinde takdir toplamışsınız
Gençlerim kupanız hayırlı olsun
Yaşa Dikme Köyü adın var olsun

Rakipleri yenip birinci gelmiş
Sevinçten bütün köy ceddeye inmiş
Adına valilik kupası denmiş
Gençlerim kupanız hayırlı olsun
Yaşa Dikme Köyü adın var olsun

Dündar yetmiş altı vakit tam yaydır
Şampiyon olması dile kolaydır
Manevi değeri büyük olaydır
Gençlerim kupanız hayırlı olsun.
Yaşa Dikme Köyü adın var olsun
Halk Ozanı
Âşık Selahattin Dündar
(Temmuz 1976)
Bu şiiri yazdığım 1976 yılı Kars ili Valilik kupası, Dikmespor oyuncu kadrosu: Emrullah Taydaş (Kaleci), Fevzi Dündar, Hıdır Uğursu, Muammer Elyıldırım, Veyis Ulukurt, Ayvaz Başbozkurt, Zekeriye Kösalı, Şevket Atalayın, Selman Kösalı, Yaşar Başbozkurt, Erol Ulukurt, Nihat Dündar, Sefer Öztürkler, Ahmet Coşkunaras, Mehmet Dündar
Geliniz şimdi başa dönelim.
Yıl 1970… O yıl ben 24 yaşındayım, öğretmenim ve şöhretli bir halk ozanıyım. Köyümüze geldiğimde eller üstünde tutuluyorum. Düğünlere, bayramlara, gezilere ve her türlü sosyal faaliyetlere davet ediliyorum. Her türlü sosyal faaliyetlerden haberim oluyor. Tüm spor müsabakalarına davet ediliyorum ve fiilen içinde yer alıyorum. Voleybol, masa tenisi ve futbol…
Demem o ki; 1970 yılına kadar köyde her türlü sosyal faaliyetlerin içindeyim ve içiçeyim ama Dikmespor diye bir takımımızın olduğunu hatırlamıyorum. Doğrudur futbol vardı, iyi de futbol vardı, çok iyi de futbolcular vardı ama köydeki gençler kendi aramızda oynuyorduk. Hatta 1965 yılında Mustafa Başbozkurt ile Vural Dündar’ın çabalarıyla seçmece yapılıp, aşağı mahalle, yukarı mahalle diye iki takım çıkarmışlığımız vardır. Orta mahalledeki Calada, Turşsuyu’nun yanındaki merada, ya da zaman zaman Demir Köprü’nün yanındaki Cinderesi’nde oynuyorduk. Ama 1970 yılı yazına kadar, dışarıdan herhangi bir takıma karşı fiilen bir köy takımımız yoktu. En azından benim bildiğim öyle bir maçımız olmadı. Komşu köylerle böyle bir diyaloğumuzu da hatırlamıyorum. İşte ne olduysa 1970 yılı yaz ayında oldu.
Devlette veya özel sektörde, işçi veya memur olarak çalışan, il dışında üniversitelerde okuyan bütün gençler, her sene olduğu gibi o sene de köye tatil için ailelerimizin yanına gelmiştik. Rahmetli Demirci Nebi dayının bakkal dükkânındayız. (O yıllarda öyle bir bakkal dükkânı da vardı.) Tabi dükkânı oğulları işletiyordu. Yani anlayacağınız Nebi dayı Bakkal dükkânında durmuyordu. Durum böyle olunca da gençler arasında gırgır şamata gırla…
1970 yılının yazında günlerden bir gün Demirci Nebi dayının Bakkal Dükkânında farkına karpuz kesiyorduk. Vakit geçsin diye… Eğlence işte… Emrullah Taydaş içeri girdi ve Ladikars’ın (Kümbetli Köyü) bizden maç istediğini söyledi. Hemen orada karar verdik ve bu teklifi kabul ettik. Orada da yedekleri ile birlikte 15-16 kişilik takımı çıkarabileceğimiz geniş bir kadro kurduk. Köyün o gün itibariyle bir takıma karşı futbol oynayabilecek gençlerini isim isim tespit ettik.
Ladikars ile görüşüldü, gün tespit edildi ve saha bizim köyde olmak üzere, Cala’da maç yapıldı. Bu bizim ilk takım maçımızdır. 1970 ot biçimi öncesi olduğuna göre, Temmuz ayı olabilir! Bu maçı fiilen kurulmuş Dikmespor olarak biz kazandık. Hatırladığım kadarıyla skor 2-0 idi. Yine hatırladığım kadarıyla; o gün sahada yer alan oyuncu kadrosu, yedekleriyle birlikte şöyleydi. Emrullah Taydaş (Kaleci), Kamil Gümüş, Kenan Gümüş, Cemal Gümüş, Selahattin Dündar, Hıdır Uğursu, Vural Dündar, Bilal Polatel, Muzaffer Öztürkler, Mustafa Elyıldırım, Kemal Ergüner, Muzaffer Şen, Mustafa Başbozkurt, Bilal Başbozkurt, Şevket Atalayın, Turan Atalayın, Zeki Atalayın, Selman Kösalı.
Daha sonraki maçlarda bu ilk kadrodan gelemeyen olduğunda, dönüşümlü olarak yer alan ve ilerleyen yıllarda takımda oynayan futbolcularımızın isimlerini, metnin içerisinde konu akışına göre verdiğim; 1970, 1976 ve 2020 kadrolarına ilaveten liste halinde kaydetmek de yine bir vefa borcudur. 1970, 1976, 2020 yıllarındaki kadrolara ilaveten, takımda bu güne kadar oynayan diğer isimler: Ürfet Elyıldırım, Adnan Yılmazel, Selahattin Coşkunaras, Musa Ergüner, İsa Atalayın, Ahmet Başbozkurt, Aziz Öztürkler, Nadir Uğurluel, Nesip Yılmazel, Şükrü Polatel, Veysel Atalayın, Hevillah Uğurluel, İsa Atalayın, Nizam Aydınyer, İsa Dündar, Orhan Dündar, Nesip Atalayın, Nizamettin Bozkurt, Cemal Yılmazel, Hilmi Başbozkurt, Yakup Ergüner, Yücel Dündar, İsmail Atalayın, Alaattin Atalayın, Nuh Yılmazel, Muzaffer Güngören, Celil Atalayın, Adnan Uluhanlı, Hüseyin Dündar, İhsan Dündar, Mehmet Güngören, Yusuf Elyıldırım, Sıtkı Coşkunaras, Cevat Elyıldırım, Cihangir Atalayın, Oktay Coşkunaras, Fahrettin Atalayın, Ahmet Atalayın, Berat Elyıldırım, Yüksel Coşkunaras, Fikret Coşkunaras, Yakup Coşkunaras, Selami Coşkunaras, Vehbi Güneşal, Mehmet Karabağlı, Murat Atalayın, Yavuz Atalayın, Çetin Ergüner, Cumhur Ergüner, Cemal Ergüner, Zekeriya Polatel, Yavuz Polatel, Oktay Öztürkler (Bakan), Engin Polatel, Adnan Polatel, Yavuz Aydınyer, Turgut Atalayın, Ömer Çelikel, Selçuk Atalayın, Sinan Gümüş, Bülent Elyıldırım, Yalçın Atalayın, Kadir Elyıldırım, Sinan Dündar, Süleyman Elyıldırım, Ömür Gelmen, Batuhan Gelmen, Tufan Polat, Rıdvan Uluhanlı, Vatan Uluhanlı, Murat Akkaya, Tayfun Elyıldırım, Öngür Güngören, Taner Yıldırım, Mehmet Öztürkler.
1970 yılında Kümbetli ile yaptığımız ilk maçtan sonra, Dikme köyünün fiili futbol takımı olan Dikmespor, çevrede büyük bir isim yaptı. Civar köylerin en güçlü takımlarından maç teklifleri almaya başladı. Bu güçlü takımlardan birisi olan, Kağızman Olukluspor futbol takımı bizden maç istedi. Kağızman Olukluspor ile 15 gün arayla iki maç yaptık. Kendi sahamızda (Cala’da) yaptığımız ilk maçı 1-0 kazandık, onların köylerindeki rövanş maçını da yine 1-0 biz kazandık. Bu maçlar esnasında acı tatlı birçok anılarımız da yer aldı. Onlardan da bir başka yazımızda bahsetmek üzere, konumuza devam edelim. Bu üç maç ile birlikte ot biçini geldi. Tahıl biçini ve harman takip etti. Sonrasında da takımı oluşturan ve başka illerde memur ve işçi olarak çalışan veya öğrenci olan herkes, izinleri bittiği için görevlerine döndüler. Dolayısıyla 1970 yılı sezonu kapanmış oldu.
1971 yılında yine üç maç yaptık. İkisi Kars’ın mahalle takımları idi. Kars Kalesi takımı ile deplasmanda, Kars İstasyon Mahallesi takımı ile de kendi sahamızda oynadık. Özellikle Cala’da yaptığımız 2. Maçımız hayli hırgürlü geçmişti. Adamlar çok kalabalık bir seyirci grubuyla gelmişlerdi ve oldukça fanatik bir yapıya sahiplerdi. Bu iki maçın skorlarını anımsamıyorum ama her iki maçı da kazandığımızı hatırlıyorum. Adamları yendiğimiz için Kars’a gittiğimizde dayak yememek için bir yaz boyu köşe bucak saklandığımızı iyi biliyorum.
İki yıl üst üste yaptığımız maçlar ve namağlup olarak aldığımız başarılı sonuçlar sonunda; gerek komşu illerden ve gerekse Kars’ın ilçelerinden yoğun maç teklifleri almaya başladık. Yaptığımız her maçı kazanıyorduk. Namağlup unvanımız hiç silinmemişti. Bu unvanın verdiği cazibeden olsa gerek; Selimspor Futbol takımından maç teklifi aldık ve kabul ettik.
1972 yılının biçin öncesi, muhtemelen yine Temmuz ayında Selim ile yaptığımız maçı 3-2 kazanmıştık. Üç golden ikisini Kâmil Gümüş’ün attığı ve çok kalabalık bir seyirci önünde oynanılan maç sonrası, yenilginin verdiği psikoloji ile Selimspor seyircisinin elinden zor kurtulmuştuk.
Bir üzüntümü de burada paylaşmak istiyorum. Selim maçı da dahil bizim hiç kendimize ait formamız olmadı. Herkes evde hangi futbol kıyafeti bulabildiyse, o kıyafetle sahaya çıkıyordu. Kimi beyaz şort, kimi siyah şort, kimi kırmızı şort, kimi de başka takımların formalarıyla… Kimi atletle, kimi kazakla, kimi tişörtle, günlük ayakkabısı ile… Allah ne verdiyse…
Selimspor ise; sahaya bir çıktı, milli takım gibi formaları vardı. Biz psikolojik olarak tamamen çöktük. Ama maç başlar başlamaz üstünlük bize geçti. Hatta bir ara maç 3-0 oldu. Sonradan 3-2 yaptılar. Perperişan görüntülü bizim takımın her biri bir cevherdi. Moral bozukluğu ile başlayan maç, bizim açımızdan mutlu sonla bitmişti.
İçime dert olan bu forma olumsuzluğunu, Ankara/Menekşe Dershanesini kurduğum 1986 yılından hemen sonra yerine getirdim. Üzerinde Menekşe Dershanesinin reklamı bulunan Yeşil/beyaz renkli formaları köyümüze yolladım. Artık Dikmespor formaya kavuşmuştu. Hiçbir takımın önünde dağınık bir görüntüyle çıkmıyordu. Formaların üzerindeki Beyaz renk sütü, Yeşil renk ise doğayı ifade ediyordu. Yeşil/Beyaz forma ile derli toplu bir takım görüntüsündeydi Dikmespor artık.
1972 yılından sonra, görevim gereği yazları en fazla bir hafta köyde kalabiliyordum. Bu nedenle; bu tarihten sonra köyümün takımında hiç oynayamadım. Ama köyüm Dikmespor’un başarılarını hep takip ettim. Bu başarılar:
1976 yılı Kars ili valilik kupası:
1978 yılı Kars Valilik kupası
1985 yılı Kars Valilik Kupası
1986 yılı Kars Valilik kupası
1987 yılı Kars Valilik kupası
1988 yılı Kars Valilik kupası
2001 yılı Kars Valilik kupası
2013 yılı Kars Süper Ligi 3.’sü
2013 yılı Kars Süper Lig Centilmenlik Kupası
2014 yılı Kars Süper Ligi 2.’si
2014 yılı Kars Süper lig Centilmenlik Kupası
2015 yılı Kars Süper ligi 3.’sü
1970 yılından itibaren fiilen maçlar kazanıp, defalarca valilik kupaları alan Dikmespor takımımız, resmen 2002 yılında kurulabilmiştir. Takımın renkleri önceden var olan Yeşil Beyaz yerine, Mavi Beyaz olarak seçilmiştir. Şu andaki Dikmespor takım renklerimiz; Mavi-Beyaz’dır.
Benim de tanık olduğum ve yardımcı olmaya çalıştığım, Dikmespor’un resmen kurulmasında büyük fedakârlıklar gösteren iki isim; şu anda kulübün başkanı ve takım antrenörü olan Yakup Ergüner ile evindeki traktörünü satıp, işin ekonomik yükünü büyük ölçüde omuzlayan Celalettin Atalayın olmuştur. Her ikisine de çok teşekkür ediyoruz.
2002 yılında Dikmespor Kurucu Başkanlığını, karşılık beklemeden Celalettin Atalayın üstlenmiş ve 2008 yılına kadar yürütmüştür. Bu süreçte antrenörlüğü Yakup Ergüner, hiçbir karşılık beklemeden üstlenmiştir. 2008 yılından itibaren ve halen Dikmespor Kulüp Başkanlığı ve antrenörlük görevlerini, Yakup Ergüner yürütmektedir. Kendisine yürekten teşekkür ediyoruz.
1970 yılından, 2016 yılına kadar Dikmespor takımımızın bütün oyuncularının tamamı köyümüzün gençlerinden oluşmakta iken, 2016 yılından sonra, maalesef neredeyse takımın yarısı dışarıdan transferle oluşturulabilmektedir. Bugün itibariyle, yani 2020 sezonunda Dikmespor takımımızda yer alan ve sahada futbol oynayan köyümüzün gençleri şunlardır. 2020 Nazım Hikmet Ergüner, Muhammet Polatel, Fatih Polatel, Tanju Yılmazel, Erkan Ergüner, Hakan Elyıldırım, Şener Elyıldırım. Bu yedi kişinin dışında, takımı tamamlamak için transfer yapılmaktadır.
Köyümüzü başarıyla temsil eden ve tek resmi spor kulübümüz olan Dikmespor Futbol Kulübünün tüm faaliyetleri için yapılan masrafları gönüllü sponsorlar vasıtasıyla karşılanmaktadır.
BU GÜNE KADAR OLAN SPONSORLARIMIZ: Başta Tayfun Uğurluel ve Yücel Dündar olmak üzere Hıdır Uğursu, Şahin Yılmazel, Halit Yılmazel, Köy Derneği ve Köy Muhtarlığı… Desteğini esirgemeyen sponsorlarımıza ve katkı sunan herkese çok teşekkür ediyoruz.
Köy Kulübümüz Dikmespor’un ayakta durabilmesi ve daha başarılı olabilmesi için, daha çok sponsorlara ihtiyaç vardır. Tüm köylülerimizi, iş adamlarımızı ve gönüllü kuruluşlarımızı Dikmespor Futbol Kulübümüze yardıma çağırıyoruz. Bu hususta Kulüp Başkanı ve Takım Antrenörü Yakup Ergüner’e ulaşılması yeterlidir. (Yakup Ergüner: (0531 682 1051)
Miladından bugüne kadar başarıdan başarıya koşan Dikmespor’un sorumluluk üstlenen her bireyine, gelmiş geçmiş kulüp başkanlarına, antrenörlerine, sahada ter döken tüm sporcularımıza, onları yalnız bırakmayan ana/baba/yaşlı/genç tarftar, tüm köylülerimize ve bu yazıyı kaleme aldığımda sorularımı cevapsız bırakmayan, kulüp başkanımız ve antrenörümüz Yakup Ergüner’e çok teşekkür ediyorum. Dikmespor’a emeği geçenlerden; ölenlere Tanrı’dan rahmet, hayatta olanlara sağlıklı ve uzun ömürler diliyorum. Başarıların daim olsun Dikmespor…
Yaşasın Dikmespor…
Yaşasın Dikme Köyü…

Yazan: Ozan Selahattin Dündar

Ozan Selahattin Dündar Hakkında